В поисках большинства: демографическая эволюция мусульманской политической идентичности в Боснии и Герцеговине


Milos Milovanovic

DOI: http://dx.doi.org/10.24848/islmlg.10.2.05

Полный текст:

PDF

Аннотация


В статье рассматривается связь между демографией и развитием мусульманской политической идентичности в Боснии и Герцеговине. Главный исследовательский вопрос: в какой степени демографические компоненты населения Боснии иГерцеговины (как естественные, так и пространственные) сформировали уникальную политическую идентичность мусульман/боснийцев поотношению кправославным/сербам и католикам/хорватам? Была предпринята попытка изучить показатель численности населения как объекта политической конкуренции, в том числе объяснить, как модели демографического поведения варьируются в зависимости от религиозных групп и оказывают дальнейшее влияние на политическую идентичность. Иными словами, речь идет о том, как результаты переписей населения формировали политику идентичности мусульман в Боснии и Герцеговине. Особое внимание уделено кейсу первого президента независимой Боснии — Алии Изетбеговича — как воплощения политической идентичности мусульман.

Утверждая, что демография является важным компонентом развития политической идентичности, мы предполагаем, что данная работа может вызвать интерес у ученых из других научных областей, поскольку она добавляет междисциплинарную перспективу понимания отношений между демографией, религией и политикой. Наконец, данная статья разрабатывает дополнительную исследовательскую программу, сосредоточенную на влиянии демографии на политику, помимо тех, которые изучаются в рамках политических исследований.


Ключевые слова


политическая идентичность; ислам; демогра- фия; перепись населения; Алия Изетбегович

Литература


Antić, Č.(2013). Srpska istorija. Belgrade:Vukotić medija.

Andjelić, N. (2018).Elections in Bosnia and Herzegovina: Discrimination and the Non-Vote. Contemporary Southeastern Europe, 5(1), 25–34.

Asad, T.(2003).Formations of the Secular: Christianity, Islam, Modernity. Stanford: Stanford University Press.

Babuna, A. (2004).The Bosnian Muslims and Albanians: Islam and Nationalism. Nationalities Papers, 2, 287–321.

Banjac, I. (1984). The National Question in Yugoslavia: Origins, History, Politics. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press.

Multilingual Demographic Dictionary(Demopedia).(2017, 2nd Edition).Accessed 30July 2020. [Retrived from: https://www.un.org/development/desa/capacity-development/tools/tool/demopaedia-multilingual-demographic-dictionary-2nd-ed/]

Die Ergebnisse der Volkszählung in Bosnien und Herzegovina vom 10. Oktober 1910. (1912). Sarajevo: Statistischen Department der Landesregierung.

Bosnia and Hercegovina. Statistisches Departement. (1912). Die ergebnisse der volkszählung in Bosnien und der Hercegovina vom 10. oktober 1910.: Zusammengestellt vom Statistischen departement der landesregierung. Mit einer übersichtskarte der konfessionen. Sarajevo: Landesdruckerei.

Ekmečić, M.(2017). Dugo kretanje između klanja i oranja.Istorija Srba u Novom Veku 1492–1992.Belgrade: Evro Book.

Foucault, M.(2009). Security, Territory, Population: Lectures at the Collège de France, 1977–1978. A. Davidson (Ed.) &G. Burchell (trans.).New York: Picador/Palgrave Macmillan.

Fukuyama, F. (2018).Identity: The Demand for Dignity and the Politics of Resentment.New York: Farrar, Straus and Giroux.

Gentry, B.(2018). Why Youth Vote: Identity, Inspirational Leaders and Independence. doi: 10.1007/978-3-319-69608-9_2

Goldstone J.A., Kaufmann E.P., &Toft M.D. (Eds). (2012).Political Demography: How Population Changes Are Reshaping International Security and National Politics. Boulder: Paradigm Publishers.

Goerres, A.(2009).The Political Participation of Older People in Europe. The Greying of our Democracies.London: Palgrave Macmillan.

Hendrixson, P. (2003). The “Youth Bulge”: Defining the Next Generation of Young Men as a Threat to the Future. Different Takes: A Publication of the Population and Development Program at Hampshire College, 19.

Hećimović, E.(2009).Garibi.Mudžahedini u BiH 1992–1999.Belgrade: Dan Graf.

Hoare, A.M. (2013). The Bosnian Muslims in the Second World War: A History. London: C. Hurst & Co.

Huntington, S. P. (2011). The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order. New York: Simon & Schuster.

Iseni, B.(2010).National Identity, Islam and Politics in the Balkan.Accessed 20November 2020.https://www.akademie-rs.de/fileadmin/user_upload/download_archive/interreligioeser-dialog/091120_iseni_balkan.pdf

Izetbegović, A.(1990).Islamska deklaracija.Sarajevo:Bosnia and Herzegovina.

Jevtić,M.(2008).Uloga religije u identitetu Južnoslovenskih nacija. The Yearbook of the Faculty of Political Science, University of Belgrade,2(2), 171–186.

Kaufmann, E.(2018).Whiteshift: Populism, Immigration, and the Future of White Majorities.London: Penguin Books.

Kulenović, H.Š. (1940).Nacionalna svest dinarskih muslimana. Srpski kjniževni glasnik,3,196–202.

Loveman, M.(2014). National Colors: Racial Classification and the State in Latin America. Oxford: Oxford University Press.

Mrđen, S. (2002).Narodnost u popisima. Promjenjiva i nestalna kategorija. Stanovništvo, 1–4, 77–103.

Weiner, M., & Teitelbaum, M.S. (2001). Political Demography, Demographic Engineering. New York: Berghahn Books.

Popović, A. (1990). Les Musulmans yougoslaves (1945–1989).Paris: L'Age d'Homme.

Rebac, H.M. (1925).Srbi muslimanske vere u Bosni i Hercegovini.Letopis Matice srpske, 2–3, 109–118.

Redzić, E.(1987). Muslimansko autonamaštvo i13. SS divizija: Autonomija Bosne i Hercegovine i Hitlerov Treći Rajh.Sarajevo. Svjetlost.

Schindler, J.R.(2009).Bosanski rat i teror.Bosna, al-Kaida i uspon globalnog džihada.Belgrade: Službeni Glasnik.

Schmidt, W.;, &Miles, R.M. (2017). Religious Identity and Descriptive Representation. Politics and Religion, 10(1), 1–36.doi:10.1017/S1755048316000468 1755-0483/16

Simović,V., & Andrić,V.(2019).Uticaj religije na nastanak i razvoj političkih partija u Bosni i Hercegovini. Political Review, 1, 59–76. doi:10.22182/pr.5912019.4

Spasovska, M.(1995).Osnovne odlike demografskog razvitka Bosne i Hercegovine od 1918 do 1991. In S. Terzić(Ed.), Bosna i Hercegovina.Od srednjeg veka do novijeg vremena.Belgrade: Historical Institute of Serbian Academy of Science.

Statistical Book of Yugoslavia.(1991). Accessed 11July 2020.https://publikacije.stat.gov.rs/G1991/Pdf/G19912003.pdf

Tanasković, D. (2006).Islam i Mi.Belgrade: Partenon.

Teixeira, R.(2008). Red, Blue, and Purple America: The Future of Election Demographics. Washington D.C.: Brookings Institution.

United Nation Institute of Peace.(2006, March 30).Accessed 7July 2020.https://www.usip.org/publications/2006/03/lebanons-confessionalism-problems-and-prospects

Ćorović,V.(1939).Političke prilike u Bosni i Hercegovini.In Z. Antonić (Ed.), Srpski naučnici i pisci o Bosni i Hercegovini.Belgrade: Novinsko-izdavačka ustanova Službeni Glasnik SRJ.



DOI: http://dx.doi.org/10.24848/islmlg.10.2.05